Een vreselijk gezellige dag

Het is al weer even geleden, maar wij hebben een super gezellige dag gehad in Delfzijl. Hoe dat kwam. . . .

Wij draaien al een tijdje beurzen en markten om ons te laten zien. Overal liggen visitekaartjes om mee te nemen voor later. Zo hebben ook een paar dames uit Delfzijl ons kaartje mee genomen. Zeker weten doen ik het niet, maar het vermoeden is dat ze ons een tijdje hebben gevolgd, wat wij zoal uitspoken.

Vorig jaar een mailtje ontvangen van 1 van de drie, Trijnie. Hierin kreeg ik de vraag of De IJverige Dames ook een doe-dag willen begeleiden voor hun vereniging. Waarom eigenlijk niet, leek mij wel gezellig. Gezamenlijk een afspraak gepland met de dames. Met z'n drieën kwamen de dames op visite, en natuurlijk liep het bij mij niet zo gepland als het moest. Naast De IJverige Dames heb ik een full-time baan. Het kantoor is bij mijn ouders aan huis. De dames waren netjes op tijd en ik had een flinke uitloper met een andere zakelijke bezoeker. Mooie eerste ontmoeting. Gerda heeft het hoog bezoek uit Delfzijl ontvangen en de eerste kop koffie/ thee klaar gezet. Ergens heb ik steeds het idee dat het eerste halfuur wat stroef liep, maar uiteindelijk super gezellig met de dames.

De dames waren het bestuur van de Spin- en Weefkring uit Delfzijl. Zij regelden voor de leden de maandelijkse doe-dag met alles erop en eraan. Het eten regelden ze zelf, de producten, de materialen alles. Een hoop werk voor deze dames, die toch op een pensioen gerechtigde leeftijd zitten. Dit keer was een beetje een bijzondere dag. Na vele jaren het met veel plezier het bestuur te hebben gerund, waren er geen plaats vervangers. Er kwam helaas een einde aan de Spin- en Weefkring.

En voor deze speciale doe-dag zijn wij gevraagd om alle dames een dagje gezelligheid te bezorgen. De dames hebben zelf aangegeven wat ze graag zouden willen doen. Hoofdthema: macramé. Voor het eten hoefden we niet te zorgen. We hebben een jaar voorbereidingen kunnen doen. Want pas een jaar later was de doe-dag. Zelf dacht ik, iets wat vroeg misschien. Nel was duidelijk, beter te vroeg dan dat je niks kan regelen.

Er ontbreekt niet veel aan, maar na deze kletsbijeenkomst, zijn er maar weinig beurzen/ markten geweest, waar ze niet zijn geweest. De dames kwamen regelmatig met z'n tweeën of drieën even kletsen, wat leuks uitzoeken. Begrijp me niet verkeerd, maar als ze er zijn, zijn ze aanwezig. En dat is bij deze dames echt positief. Wat super leuke wijven zijn dat. Altijd gezellig en in voor een geintje.

Op 19 april was de doe-dag. Voor ons de eerste keer om zoiets te doen. Best spannend, want vinden ze het leuk, wordt het gezellig?! Autootje vol laden en richting Delfzijl. Daar aan gekomen werden we hartelijk ontvangen door Nel en de kantinedame (weet helaas haar niet meer). Alle tafels stonden klaar. Een u-vorm voor de leden en een paar tafels zodat wij onze spulletjes kwijt konden. Uitladen dus. Van de tafels een leuke mini-winkel gemaakt. De U-tafel vol gelegd met macramé-borden, patronen en kleine cursus-boekjes. Langzaam aan kwam iedereen binnen gedruppeld. Leuk om te zien, dat de meeste dames eerst gedag zeiden en vervolgens een rondje om de mini-winkel liepen en vervolgens een plekje opzochten om te zitten.

In de ochtend hebben we gezamenlijk een eenvoudig armbandje gemaakt. De sfeer zat er meteen goed in. Wat een ongelooflijk gezellig club dames. De een teut nog erger dan de ander. Een gezellige kippenhok dus. Voor de middag hoefden we zelf geen broodje mee te nemen, dat hebben we geweten. Zo zonder dat we vergeten zijn foto's te maken, want man, man, man . . .  daar kwam me toch een schaal met eten aan. Eerst een soepje met stokbrood en kruidenbroodje. Vervolgens een schaal met salade en meerdere soorten vis, een schaal vol met gevulde eieren. Broodjes. En alles zelf gemaakt door Trijnie. 's Middags mochten de dames zelf uit zoeken wat ze wouden doen. Een aantal dames zijn verder gegaan met macramé, wel een ander armbandje. Eentje met hardanger en met blackwork. Gewoon gezellig bezig zijn. Mocht het ooit zo zijn, dat ik een macramé instructrice nodig ben, weet ik haar te vinden, Denise.

Al met al een vreselijk gezellig dag gehad. Bijna geen stem meer van het geteut. De volgende dag volledig kapot en lam.
Van de dames van het bestuur, Trijnie, Nel, Denise, hebben we nog een persoonlijk cadeautje gekregen voor de dag. Bedankt.
Het is jammer dat er een einde aan de Spin- en weefkring is gekomen, maar bedankt dat wij hier bij mochten zijn. Wij, de IJverige Dames, hebben genoten.

En natuurlijk tot ziens, we zien mekaar gauw weer.

De IJverige Dames

Nadia 

Drukke februari

Februari zit erop. Wat was dat een drukke maand, maar wel super gezellig.
We zijn februari begonnen op de handwerkbeurs in Zwolle. Hier hebben we maanden naartoe gewerkt. Zelfs nachtmerries van gehad.
De handwerkbeurs is absoluut een prachtige beurs, maar geen goedkope. Vorig jaar september hadden we de knoop doorgehakt. Vanaf dat moment heel veel voorwerk gedaan. Zorgen dat alles duidelijk en netjes is. Dat de stand een mooie inrichting heeft. Zorgen dat de stand voor iedereen goed toegankelijk is. Heel veel dingen om over na te denken.
En toch, pas een week voor de beurs aan, nachtmerries. Midden in de nacht wakker liggen, of ik niet nog wat vergeten was. Of dat het wel een goede keuze was deze beurs te doen. Zoals ik al aangaf, het is geen goedkope beurs. Ik was doodsbenauwd dat we de kosten van de stand er nooit uit zouden krijgen. Maar goed, de beurs was geboekt en betaald. 

De handwerkbeurs is open van donderdag tot en met zondag. De woensdag is opbouwdag. En natuurlijk liep de dag niet geheel volgens planning. Boodschappen doen voor het weekend, honden uitlaten, broodje eten. Het liep allemaal een beetje uit. Dus ook later begonnen met slepen en opbouwen. Natuurlijk waren we niet de enigste aan het opbouwen. Daardoor waren er meerdere deuren open en het was koud. IJskoude voeten gekregen. We hebben we ons best gedaan die dag, maar niet alles af gekregen. Dus donderdag voor opening nog de laatste puntjes gedaan.

En om 10:00 begon het. Nog even een half uurtje kopje koffie gedronken en wat gegeten. En vanaf dat moment non stop door gewerkt met een broodje tussen door. Wauw wat kun je een energie krijgen van mensen. Het is gewoon een rush. Gewoon weg gaaf. En natuurlijk kom je erachter dat je nog wat vergeten bent. Zoals wat voorbeelden ophangen. De metaal-ringen ophangen.

Gelukkig waren we op zaterdag en zondag alle drie van de partij. Zaterdag was echt de drukste dag. Zelfs bussen met bezoekers uit België.
Zondag begon het lijf wat moe te worden. En dan moet je nog de dag uitzingen en aan het einde opruimen. Dat hebben we gemerkt. Ook het inpakken net als het opbouwen, liep allemaal net even anders.
Het inpakken moest natuurlijk ook een beetje netjes, want twee week later hadden we de beurs in Assen. Maandag was het lijf leeg, maar wat is dat een mooie ervaring rijker. En de kosten? Die hebben we eruit gekregen. Net niet helemaal kosten dragend, maar wel heel erg tevreden. Dus de nachtmerries waren eigenlijk om niets.

 

Twee week later de hand- hobby- creadagen in Assen. Dag en nacht verschil. In Zwolle een grote ruime stand en in Assen 1 enkele kraam. Het grote imposante van Zwolle tegen het kleine knusse van Assen. Beide beurzen zijn zo leuk om te doen. Bij beide beurzen zijn we ook weer van de partij. Bij de hand- hobby- creadagen staan we al ingeschreven voor volgend jaar. Zwolle zal snel volgen.

De kar is inmiddels leeggehaald. En staat opgeborgen. Even een paar maanden geen beurzen. Hebben we even de tijd om de voorraden weer bij te werken en met de patronen bezig te gaan.
Ondertussen blijven we lekker bezig met onze werkjes.

De IJverige Dames
Nadia